สมัยรัชกาลที่ ๑ทรงสถาปนาขึ้นเป็นวัดพระอารามหลวง

                       สมัยรัชกาลที่ ๑  พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก  ทรงมีพระกระแสรับสั่งให้  เจ้าพระยาพระคลังหนไปบูรณะปฏิสังขรณ์วัดอีกครั้งหนึ่ง  แล้วทรงสถาปนาขึ้นเป็นวัดพระอารามหลวงชื่อว่า  วัดราชคฤห์   ชนิดวรวิหาร  (พระอารามหลวงชั้นโท)  (สัณนิฐานว่า  เป็นวัดที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุที่นำมาจากกรุงราชคฤห์  ตามคำบอกเล่าของชาวบ้าน  หรือว่า  เป็นวัดที่พระราชา (พระเจ้าตากสินมหาราชและพระยาพิชัยดาบหัก)  จึงได้ขนานนามเช่นนั้น  และสร้างสถูปไว้บนยอดเขามอ  เมื่อ  พ.ศ.  ๒๓๓๔   

                       สมัยราชกาลที่ ๓  พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่  ได้มีพระกรุณาโปรดให้พระบรมวงษานุวงค์  ช่วยกัน
ปูรณปฏิสังขรณ์พระอารามหลวง  สมเด็จกรมพระเดชาดิศร  ได้ปูรณปฏิสังขรณ์วัดขึ้นใหม่  เช่นสร้างพระอุโบสถหลังใหม่ขึ้น  ส่วนพระอุโบสถหลังเก่าใช้เป็นวิหารใหญ่  ได้ปูรณสังขรณ์ภูเขามอซึ่งบรรจุพระบรมธาตุ  กับสร้างมณฑปขึ้นบนยอดเขามอซึ่งเป็นลานสำหรับพุทธสาสนิกชนได้มากราบนมัสการพระบรมธาตุที่บรรจุไว้

ฐานะและที่ตั้งวัด

                       วัดราชคฤห์เป็นวัดพระอารามหลวงชั้นตรี  ชนิดวรวิหาร  ฝ่ายมหานิกาย  เรียกชื่อเต็มตามพระราชทินนามว่า  “วัดราชคฤห์วรวิหาร”  ตั้งอยู่เลขที่  ๔๓๔  แขวงบางยี่เรือ  เขตธนบุรี  กรุงเทพมหานคร  ตั้งอยู่ระหว่างริมคลองบางกอกใหญ่ฝั่งขวา  ถนนเทอดไท 

เขตวัด

ดูตามแผนผังของวัด  มีลักษณะพื้นที่สี่เหลี่ยมผืนผ้า  มีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ ๑๗ ไร่ ดังนี้ 

                       ทิศเหนือ  ติดต่อกับคลองบางกอกใหญ่  (ปัจจุบันเรียกว่า  คลองบางหลวง  ฝั่งขวา)

                       ทิศใต้  ติดต่อกับถนนเทอดไท

                       ทิศตะวันออก  ติดต่อกับวัดจันทารามวรวิหาร

                        ทิศตะวันตก  ติอต่อกับคลองบางน้ำชน

ลำดับเจ้าอาวาสที่พอสืบได้มีดังนี้

                       ๑.  พระอริยธัช  (ฝ่ายรามัญ)

                       ๒.  พระครูสาธุธรรมคุณาธาร  (แฉ่ง)

                       ๓.  พระครูสุนทรศีลขันธ์  (เมือง)

                       จากนั้นก็ว่างเจ้าอาวาสลง  จนถึง  ปี  พ.ศ.๒๔๙๓  มีรักษาการโดยคณะสงฆ์ 
พระวิเชียรมุนี  (พันธ์  ป. ๘)  เจ้าอาวาสวัดอินทาราม  เจ้าคณะตำบลบางยี่เรือ  เป็นประธานรักษาการพระอารามหลวง

                       ๔.  พ.ศ.  ๒๔๙๔ - ๒๕๔๓  พระพิพัฒนธรรมคณี  (พระมหาชำนาญ  ป.ธ. ๕)

                       ๕.  พ.ศ.  ๒๕๔๕  พระเมธีสุตาภรณ์  (เฉลา  เตชวนฺโต  ป.ธ. ๙)

 บูชนียวัตถุภายในวัดราชคฤห์วรวิหาร ที่ควรเคารพบูชา  คือ

                       ๑.พระบรมสารีริกธาตุที่ได้รับมาจากกรุงราชคฤห์  ประเทศอินเดีย  

                       ๒.พระพุทธบาทจำลองบนเขามอ

                       ๓.พระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่เก่าแก่ สมัยกรุงศรีอยุธยา 

                       ๔.พระนอนหงายที่ศักดิ์สิทธิ์  สมัยกรุงธนบุรี 

                       ๕.เจ้าแม่กวนอิม

                       ๖.เจ้าพ่อเขาตกที่ศักดิ์สิทธิ์

                       ๗.ท่านพ่อพระยาพิชัยดาหัก

                       ๘. หลวงปู่ใหญ่ผู้ให้โชคลาภ

                       ๙. หลวงพ่อพิพัฒน์ธรรมคณี  (ชำนาญ)

การสร้างและบูรณปฏิสังขรณ์ถาวรวัตถุต่างๆ  ภายในวัด  มีดังนี้

วิหารใหญ่

วิหารใหญ่นี้  เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปองค์ใหญ่  อายุประมาณ ๓๐๐ – ๔๐๐ ปี  แต่เดิมมา  เป็นอุโบสถหลังเล็ก  หลังคามุ่งด้วยสังกระสี  แต่เมื่อพระเจ้าตากสินมหาราชได้กู้ชาติแล้ว  จึงชวนพระยาพิชัยดาบหักมาบำเพ็ญบุญที่วัดบางยี่เรือเหนือและใต้  และได้ช่วยกันบูรณปฏิสังขรณ์ทั้ง ๒ วัด  โดยพระองค์ควบคุมดูแลวัดบางยี่เรือใต้ 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21